عمارت شریفیان که قدمت آن به سال ۱۲۳۰ هـ.ق برمی گردد ترکیبی از سه مجموعه فضایی است که دو مجموعه مهم تر و اصلی آن دو طبقه و در جبهه های شمالی و جنوبی حیاط قرار دارند.در میان مجموعه واقع در جبهه جنوبی، تالاری با شاه نشینی بزرگ واقع شده که از سمت جنوب متصل و مشرف به یک حوضخانه با شکل هشت و نیم هشت است و از سمت شمال به وسیله ایوانی بزرگ به حیاط متصل می شود. طاق قوسی شکل ایوان از خط نهایی نمای این جبهه بیرون زده و به این ترتیب این نما شاخص ترین نمای عمارت شریفیان محسوب می شود. سقف و سطوح جانبی این ایوان با تزیینات کاربندی، یزدی بندی و گچ بری های زیبا آراسته شده است. در جبهه باختری حیاط، مجموعه ای متشکل از یک تالار با شاه نشین، دو اتاق سه دری در طرفین و دو فضای کفش کن به شکل هشتی قرار دارد و دسترسی به اتاق های فوق از داخل هشتی ها امکان پذیر است.
موقعیت: محله صدره بنای این خانه از جمله خانه های بزرگی است که علاوه بر اندرونی، حیاط بیرونی نیز دارد. حیاط اندرونی خانه به صورت چهار طرف ساخت و حیاط بیرونی سه طرف ساخت است و در مجموع سه طبقه در این خانه قابل مشاهده است. از فضا های مهم معماری این خانه میتوان از شش سرداب، شاه نشین، هشتی ورودی، ایوان تابستانی، دو سر پوشیده، و بهار خواب نام برد. از ویژگی های این خانه باید از دو سرپوشیده ضلع شمالی و ضلع جنوبی اندرونی آن، و همین طور جلوخان پیش ورودی خانه یاد کرد. بیشترین تزئینات خانه به صورت یزدی بندی، مقرنس کاری و گچ بری در شاه نشین و ایوان اصلی به چشم می خورد.
