آرامگاه عطار نیشابوری در محله شادیاخ در نیشابور (شهر کهن) قرار دارد. شیخ فریدالدین عطار، عارف، شاعر و ادیب ایرانی در سال ۵۴۰ هـ.ق متولد شد و درطول عمرش خدمات علمی و تألیفات ارزشمندی مانند: تذکره الاولیاء، منطق الطیر، الهینامه و غیره را از خود به یادگار گذاشت. وی مقارن با حمله مغولان به خراسان در سال ۶۱۸ هـ.ق جانش را از دست داد.
بنابر شواهد نخستین بنای آرامگاه او توسط یحیی اینصاعد قاضی القضاه نیشابور در سده ۷ هجری بر پا گردید. سپس امیر علیشیر نوائیوزیر آخرین حکمران تیموری بنای دیگر بر آرامگاه عطار ساخت که اکنون تنها سنگافراشته سیاه رنگ کتیبه داری از آن باقی مانده است. سرانجام در سال ۱۳۴۱ هـ.ش انجمن آثار ملی بنای ویران شده را مرمت و بازپیرائی نمود و با کاشی های الوان آن را به شکلی زیبا آراست. مقبره عطار همواره مورد توجه گردشگران و ادب دوستان سراسر دنیا می باشد.
