باتری اشکانیان که با نام‌های «باتری پارتیان» و بعضاً «باتری بغداد» در سطح جهان شناخته می‌شود، در سال ۱۹۳۶ توسط «ویلهلم کونیگ» در منطقه «خواجه ربو» در نزدیکی بغداد ـ حوالی شهر باستانی تیسفون ـ کشف شد.
فرضیات ارائه شده در زمینه یافته‌های باستان شناسان همگی بر این مطلب صحه گذاشته‌اند که این مجموعه در راستای کاربردهای الکتروشیمیایی از جمله آبکاری فلزات ساخته شده که کشف ظروف آبکاری شده در حوالی محل کشف این باتری، موئدی بر این مطلب است؛ یافته‌ای که به نوبه خود از یک جهش علمی تاریخی حکایت دارد.
عملکرد باتری اشکانیان
محلول های سیانید طلا به سادگی در هزاران سال پیش تولید می‌شده‌اند، و دیگر بررسی‌ها نشان داده‌اند که سیانید طلا را می‌توان هنگام شکل دهی طلا به صورت ورق از طریق چکش کاری ورق‌های طلا بین زبانه‌های چرمی تهیه کرد، علاوه بر این، امکان دارد که زرگران اشکانی طلا را از طریق هسته‌های خرد شده میوه‌ها درون مایعات در حال هوا دهی تصفیه می‌کرده‌اند. با چنین تصفیه‌ای یکی از ترکیبات میوه به نام «آمیگدالین» یون‌های سیانید را به صورت هیدرولیتیک جدا می‌کند؛ بنابراین، طلا که با جریان هوا در حال تحرک است، اکسید شده و تولید سیانید طلا می‌کند.
